W dniach 2-6 czerwca gościliśmy we Włodawie grupę młodzieży z Holandii. Przyjechali do nas w ramach wymiany polsko-holenderskiej organizowanej przez naszą szkołę z inicjatywy pana Alberta Lewczuka.

 W przedsięwzięciu uczestniczyło siedmioro uczniów naszego liceum: Joanna Dobek, Karolina Łągwa, Magda Witowska, Jakub Teodorowicz z klasy II b, Damian Kaczmarski  z klasy II i, Karol Kratiuk z klasy I a oraz Gabriela Megiel z klasy I b. W projekt zaangażowani byli nasi nauczyciele: pani Marzena Puchalska, pan Albert Lewczuk oraz pan Mariusz Czuj, którzy towarzyszyli nam każdego dnia wizyty Holendrów, dyrektor szkoły pan Eugeniusz Omelczuk oraz Starostwo Powiatowe w osobie samego pana Starosty, Janusza Kloca.

W środę rano wyjechaliśmy po grupę do Warszawy, dokąd mieli przyjechać pociągiem. Kiedy tylko się poznaliśmy, bardzo szybko przekonaliśmy się, jak ważna jest nauka języków obcych. Całą drogę powrotną spędziliśmy na pogawędkach i poznawaniu się. Następny dzień spędziliśmy bardzo czynnie, bowiem zorganizowano nam spływ kajakowy Suchawa-Adamki. W piątek pokazaliśmy naszym holenderskim znajomym Lublin, opierając się głównie na tematyce żydowskiej – zwiedziliśmy Majdanek, dzielnicę żydowską, a na zakończenie dnia wybraliśmy się do żydowskiej restauracji, gdzie mieliśmy okazję posłuchać muzyki żydowskiej i bałkańskiej, granej przez zespół klezmerów „Berberys”. Kolejnego dnia wędrowaliśmy Szlakiem Trzech Kultur we Włodawie, Towarzyszyli nam wówczas ksiądz prawosławny Jerzy Ignatiuk oraz dyrektor Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego, pan Marek Bem. Podczas pobytu w Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego niespodziewanie pojawił się tam pan Thomas Blatt, uczestnik powstania w obozie zagłady w Sobiborze i autor książki „Z popiołów Sobiboru”. Wszyscy byliśmy ogromnie poruszeni tą wizytą, możliwością poznania i porozmawiania z człowiekiem, który przeżył tak wiele. Ponadto zgodził się razem z nami wybrać się do Sobiboru. Obecność naocznego świadka zbrodni popełnionej w Sobiborze ożywiła naszą wrażliwość i uświadomiła, że ludobójstwo, jakie miało miejsce niedaleko naszego miasta, wydarzyło się tak niedawno. Ten emocjonujący dzień zakończył się uroczystą kolacją z udziałem dyrektora naszej szkoły oraz rodziców uczniów, biorących udział w wymianie. Ostatniego dnia odbyliśmy podróż do Warszawy, aby stamtąd pożegnać naszych gości, których śmiało mogliśmy nazywać przyjaciółmi. Jednak zanim odprowadziliśmy ich na pociąg, podążaliśmy śladami warszawskich Żydów, odwiedzając ulicę Próżną i synagogę Nożyków. Odbyliśmy także rozmowę z członkami  stowarzyszenia „Dzieci Holocaustu” w Polsce i zwiedziliśmy Stare Miasto.

Jak się okazało, nie była to zwykła wymiana. Młodzi Holendrzy to niezwykle dojrzali i mądrzy ludzie, którzy przybyli do Polski w celu obserwacji i szukania korzeni problemu widocznego nie tylko w ich, ale i w naszym kraju – radykalizmu. W Holandii działają jako stowarzyszenie walczące z tym zjawiskiem. Doświadczeniami nabytymi w Polsce, pragną podzielić się ze swoimi rówieśnikami w Holandii. Po powrocie zamierzają opracować projekt, którą będą przedstawiali w szkołach w swoim kraju pod nazwą „Młodzi dla Sobiboru”. Teraz i my, zainspirowani do działania, pragniemy podążać ich śladami i uświadamiać młodych ludzi jak ważne jest respektowanie czyjejś odrębności, przejawiającej się w wyznawanej religii, kolorze skóry, pochodzeniu czy też sposobie bycia. Przed nami ogromne wyzwanie, ale jesteśmy gotowi się go podjąć, bo to my jesteśmy przyszłością naszego kraju. Możemy go zmienić w miejsce przyjazne dla wszystkich ludzi.

Gabriela Megiel